Hechtingstheorie

Wat is hechting?

Hechting gaat over de affectieve relatie tussen een kind en een opvoeder.
John Bowlby heeft in de jaren 40 en 50 veel onderzoek gedaan naar hechting en formuleerde op basis daarvan de hechtingstheorie.
Zijn idee is dat kinderen in de basis geprogrammeerd zijn om een hechtingsrelatie aan te gaan met hun verzorgers. Dit is ook nodig; kinderen hebben zorg nodig om te overleven.
Kinderen zijn gericht op het verkrijgen van aandacht van de vaste verzorger. Dit doen ze door oogcontact te maken, te lachen, te huilen, geluidjes te maken enzovoort. Ze laten op allerlei manieren merken dat ze behoefte hebben aan nabijheid van de verzorger.

 

Hoe komt een veilige hechting tot stand?

Wanneer kind en verzorger goed op elkaar afgestemd zijn kan een veilige hechting tot stand komen. Om een veilige hechting tot stand te brengen zijn een aantal principes van belang:

  • De verzorger kan zich goed inleven in de behoeften van het kind.
  • De verzorger pikt de signalen van het kind op en kan daarop reageren
  • De verzorger biedt warmte en veiligheid
  • De verzorger is voorspelbaar en betrouwbaar in zijn of haar reacties op het kind
  • De verzorger heeft oog voor de autonomie van het kind
  • De verzorger heeft aandacht voor en geeft ruimte aan alle emoties van het kind
  • De verzorger heeft aandacht voor spelen en plezier

Hechtingsstijlen

Wanneer een veilige hechting tot stand komt, dan kan een kind zelfvertrouwen ontwikkelen en vanuit een veilige basis de wereld ontdekken. Veilige hechting zal gedurende het hele leven een stevige basis bieden. Mensen met een veilige hechting hebben vaak een goed gevoel van eigenwaarde en groeien op tot ‘gezonde volwassenen’ die in staat zijn om liefdevolle relaties aan te gaan met anderen.

Onveilige hechting

Als we niet veilig gehecht zijn dan is het moeilijker om vanuit vertrouwen de wereld te ontdekken. Er is veel onderzoek gedaan naar de gevolgen van onveilige hechting. Wanneer er sprake is van onveilige hechting dan kan dat op latere leeftijd allerlei problemen geven. Veel voorkomende problemen zijn:

           

Er zijn 3 verschillende typen van onveilige hechting beschreven:

– wantrouwen naar anderen

– minder sociale vaardigheden

– lage eigenwaarde

– angst -en stemmingsproblemen

– verslaving

– eenzaamheid

– moeite met het aangaan van relaties

Vermijdend gehecht

Het kind leert dat het niet krijgt wat het nodig heeft omdat de verzorger niet responsief en sensitief aanwezig is. Deze kinderen zoeken vaak niet meer de veiligheid van de verzorger. Ze richten hun emoties naar binnen en in sociale relaties houden ze liever afstand. In latere volwassen relaties kan dit patroon zich als volgt uiten:

Over het algemeen voel je je zeker over de liefde, maar ben je wat minder op je gemak bij intimiteit. Het kan voorkomen dat je jouw emoties naar binnen richt en in sociale relaties houd je liever enige afstand. Soms vind je het moeilijk om steun te vragen, want je vindt het belangrijk om je zelfstandigheid en je autonomie te behouden. Af en toe is het lastig voor je wanneer je partner dichtbij wil komen: dan ben je geneigd wat afstand te nemen. Je vindt het moeilijk je te binden, omdat dit onbekend of beangstigend voor je voelt. Vermoedelijk heb je rondom de verbinding met dierbaren (bewust of onbewust) vaak afwijzing gevoeld en heb je het idee gekregen dat je het beter zelfstandig kan aanpakken. Kort gezegd redeneer je vanuit: ik ben oké en jij bent niet veilig/oké.

Angstig gehecht (Ambivalent)

Wanneer de verzorger afwisselend responsief en sensitief is naar de behoeften van het kind, dan raakt het kind in de war. Het weet niet waar het aan toe is.

Deze kinderen raken ambivalent gehecht en missen vertrouwen en veiligheid. Ze zoeken voortdurend nabijheid en bevestiging. Ze zijn vaak erg aanhankelijk, boos en passief. In latere volwassen relaties kan dit patroon zich als volgt uiten:

Je voelt je prettig bij intimiteit, maar het is soms lastig  om op jezelf en de liefde te vertrouwen. Als volwassene wil je graag heel dicht bij je partner zijn en kan je een diepe verbinding met iemand aan gaan. Je bent wel regelmatig bang dat de ander je zal verlaten, omdat je misschien niet goed genoeg bent. Hierdoor pas je je vaak aan en ben je heel erg gericht op de behoeften van de ander. Je steekt hier (te) veel energie in. Vaak voel je je onzeker over de relatie, je vindt het moeilijk daarop te vertrouwen. Kort gezegd redeneer je vanuit: ik ben niet oké, de ander is wel oké. 

 

Gedesorganiseerd gehecht

Dit type hechting kan ontstaan wanneer de verzorger voor het kind zowel een bron van steun als een bron van angst is. Bijvoorbeeld wanneer de verzorger het kind misbruikt of mishandelt. Het kind laat vaak vreemd, gedesorganiseerd gedrag zien: bijvoorbeeld overdreven aanhankelijk naar vreemden, of veel huilen.

Hoe beïnvloeden hechtingsstijlen relaties?

Hechtingsstijlen zijn van invloed op hoe we naar onszelf kijken, maar ook hoe we naar relaties en andere mensen kijken. Dit werkt bijvoorbeeld door in de mate van ervaren vertrouwen en veiligheid, intimiteit, de communicatie in de relatie en ongezonde relatiepatronen. 

Mensen met een veilige hechtingsstijl hebben over het algemeen van jongs af aan geleerd om hun verzorgers (meestal ouders) te vertrouwen en zich veilig te voelen bij hen. Hierdoor ontstaan vaker relaties die gebaseerd zijn op vertrouwen, veiligheid en openheid. Het opbouwen van intimiteit gaat soepeler en emotionele verbindingen worden eenvoudiger aangegaan.   

Mensen met een onveilige hechtingsstijl, zoals een angstige of vermijdende hechtingsstijl, hebben meer moeite met relaties. Mensen met een angstige hechtingsstijl kunnen zich bijvoorbeeld zorgen maken over afwijzing en verlating binnen een relatie en kunnen gevoeliger zijn voor onzekerheid en jaloezie. Mensen met een onveilige hechtingsstijl hebben meer moeite met communicatie en kunnen meer geneigd zijn om conflicten te vermijden of op een passieve agressieve manier te reageren.Mensen met een vermijdende hechtingsstijl hebben de neiging om emoties te vermijden en zich terug te trekken als er conflicten zijn. Ook hebben zij vaker de neiging om pijn en verdriet zelfstandig op te lossen. Van jongs af aan hebben zij namelijk geleerd dat er onvoldoende of onvoorspelbaar naar hun behoeften wordt geluisterd.

Het begrijpen van hechtingsstijlen kan helpen om jouw eigen gedrag en reacties, en die van je partner, beter te begrijpen en te veranderen. Door het herkennen van ongezonde patronen in je eigen gedrag, kan je werken aan het ontwikkelen van een veilige en gezonde hechtingsstijl. Dit is namelijk nog altijd mogelijk, ook als je ouder bent!

Is hechting op latere leeftijd nog te herstellen?

Het goede nieuws is dat hechtingsprocessen gedurende het hele leven plaatsvinden. Dus ook op latere leeftijd kan je nog leren een veilige hechtingsrelatie aan te gaan. Er zijn verschillende therapieën die daarbij kunnen ondersteunen. EFT is bijvoorbeeld een vorm van relatietherapie, waarbij de hechtingsrelatie tussen paren centraal staat. Maar ook cognitieve gedragstherapie of schemagerichte therapie kunnen helpen om de gevolgen van hechtingproblematiek te verminderen. Onze relatietherapeuten in Almere hebben op dit gebied de ervaring en deskundigheid in huis. Neem gerust contact met ons op voor persoonlijk advies of om je aan te melden voor relatietherapie!

Meer weten over relatietherapie?

-Bekijk onze aparte pagina over Wat is relatietherapie?

Houd me vast trainingen Almere

-Doe de relatietest

-Bekijk onze pagina Relatietherapie Almere

-Relaties en de hechtingstheorie

Gratis Ebook “Liefde is…” met handige tips om je relatie te verbeteren

Beter communiceren in je rlatie: zo doe je het!

Stichting EFT Nederland: hier worden onze relatietherapeuten opgeleid